La Rigue

Met Peter Goossens wisten Marc Coucke en Bart Versluys de grootste naam uit de Belgische gastronomie aan te trekken voor hun vijfsterrenhotel La Réserve.

Daar moeten we snel bij zijn, en dus rijd ik al na één week richting Knokke om te lunchen in La Rigue. In de open keuken is de beroemde chef niet te zien, maar dat was ook niet de bedoeling. Hij blijft dit combineren met zijn Hof van Cleve.

Ik belandde hier vroeger al eens in de bar en het restaurant. Van een miskleun van een interieur maakte architect Glenn Sestig iets chics en moois. Die toiletten: hoeveel aandacht kan je geven aan het kleinste kamertje? Of die wandsculpturen in reliëf, net zandformaties in de duinen. Wie hier de renovatiefactuur betaalt, zal dat willen terugverdienen. En dat merk je meteen: het is hier duur. Wijnen per glas: tussen 15 en 25 euro. De goedkoopste fles wijn: 75 euro. De duurste: 32.000 euro.

Op de kaart staan klassiekers uit de brasseriekeuken. Mijn voorgerecht, een salade van Noordzeegarnalen (48), krijgt tien op tien. Zeker dankzij de kwarteleitjes, waarvan de dooier nog een beetje lopend is. Mijn tafelgenoot kiest voor de carpaccio van langoustines (45). De delicate zoete smaak van de zeevrucht wordt helaas wat overstemd door het grof zout.

Bij het inzetten van de hoofdgerechten is er verwarring. “Voor wie is de kip?”, vraagt een dienster. Zeg nooit zomaar kip tegen een coquelet in dragonsaus (42) van Peter Goossens! Er komt een kleine salade bij van honingtomaten (9). Zelf buig ik me over de bouchée à la reine met Noordzeegarnalen en kalfszwezerik (48). Mooi op smaak, helaas zijn zowel het piepkuiken als de kip in de vidé niet zo sappig als gehoopt.

Bij het zaalpersoneel eist de stress zijn tol. Een vriendelijke dame komt zeker vijf keer vragen of alles naar wens is, maar vergeet wel twee keer op rij het bestelde glas wijn te brengen.

Het is de zoveelste grijze zomerdag van deze zomer, en binnen is het knus zitten. Hoewel hier 100 tot 150 gasten tegelijk kunnen eten, voel je dat niet, dankzij de gezellige hoekjes en de warme aankleding. En in tegenstelling tot wat ik verwachtte, zit hier niet de beau monde. Eerder de typische bourgondiër, zo leid ik af uit de gesprekken links en rechts.

De borden hebben gouden randjes en de frietjes komen op een zilveren schaaltje. Ondanks al die luxe moet nog een en ander geperfectioneerd worden bij La Rigue, vooral in de zaal. Ik heb hier echt lekker gegeten, maar vind de prijs overdreven voor een brasseriekeuken. (Marian Kin)

Info

Open van dinsdag tot zondag voor lunch en diner.

Rekening

We betaalden 293 euro voor twee voorgerechten, twee hoofdgerechten en een slaatje. In het glas kwamen twee mocktails, twee glazen wijn, en twee halve liters water. In plaats van een dessert hielden we het bij één cappuccino.

Onze score

Eten: ****

Bediening: **

Atmosfeer: ****