Ik ben van nature een ‘gevoelskoker’ en laat me in de keuken vooral door mijn zintuigen leiden, zonder al te veel af te wegen.

Maar bij nagerechten, en zeker bij gebak in het bijzonder, geldt: meten is weten. Anders loopt het gegarandeerd mis. Daarom beperk ik me meestal tot desserts waarbij dat meten niet té nauw steekt en mijn smaakpapillen de grootste garantie tot succes verlenen. Tiramisu is zo’n ‘gevoelsdessert’. Geen nood aan exacte oventemperaturen, er hoeft niets te rijzen, en er kan ook niets verbranden of inzakken. Er is ruimte voor lichte error en er kan in principe weinig tot niets mislopen, voor een nagerecht kan dat tellen.

Deze tiramisu is een leuke variant op de klassieke versie met cacaopoeder. Ik meng enkele eetlepels groene pistachepasta onder de mascarpone, wat het dessert een luxueuze uitstraling geeft. Pistachepasta is niets meer dan tot gladde crème gemalen pistachenoten. Kies zeker een merk dat 100% noten bevat en ongezoet is. Er bestaat immers ook een mierzoete variant die aan choco (maar dan zonder chocolade) doet denken. Dit is het perfecte nagerecht voor grote groepen, maak het ook gerust een dag op voorhand. Schep genereuze porties, je vrienden zullen je dankbaar zijn.