Paroles Paroles

Lange Nelle. Dikke Matille. Het driedaagse garnaalkrokettenfestival. De grootste zalmkwekerij van Europa. In Oostende zitten ze duidelijk niet om nieuws verlegen. Ook Paroles Paroles – een nieuw conceptrestaurant – pakt het met 185 zitjes groots aan.

Het interieur van Not Before Ten is al even maximalistisch: veel kleur en fluweel, een royale bar, romantische nissen tot zelfs een schommel. Al ben ik meer geïnteresseerd in de keuken. Aan het vuur staat chef Terence McGarrity, die met creaties als padron peppers en traag gegaarde ossenstaart een eclectische sharingkaart heeft samengesteld.

Ons eerste hapje (escargots in kruidenboter, 12) bevat meteen al een stuk plastic rekfolie — vermoedelijk onzorgvuldig verwijderd na het opwarmen. Wanneer ik hier iemand op aanspreek, verwijdert die mijn bord met daarop de folie en escargots, daarna gebeurt er niets meer. Gefrustreerd stort ik me op het tweede kommetje met wildkroketten (13). De vulling met everzwijn is zeer ongelijk: mijn eerste kroket bevat grove stukken terwijl de volgende door gebrek aan vulling flauw uitvalt. De mosterd moet noodgedwongen voor smaak zorgen.

Murphy! Op ons hoofdgerecht (roulade van Mechelse koekoek, 25) prijken zeer zichtbaar zwarte haren. Opnieuw sein ik dit. Een twintigtal minuten later krijgen we een haarvrije versie ingezet. De veggie sidedish (14) — waarbij de prei die aangekondigd werd als geroosterd in de praktijk platgekookt blijkt te zijn — is tegen die tijd uit pure noodzaak verorberd. Hoewel de smakelijke koekoek volgens het seizoen bereid werd (met garnituren van knolselder en trompette de la mort), is de toon gezet. Ik ben lastig. Goedmaak-migniardises bij de koffie veranderen daar niets aan.

Met Paroles Paroles scoorde Franse chansonniére Dalida een wereldhit, maar daar kunnen ze hier enkel van dromen.

Femke Vandevelde