Hof van Cleve, floris van der veken

Er lijkt iets niet te kloppen bij ‘Hof van Cleve, floris van der veken’, zoals het vroegere driesterrenrestaurant nu heet. De eerste gezichten die ik zie, zijn die van Peter Goossens en zijn vrouw Lieve. Blijkt dat de vroegere chef en gastvrouw voor het eerst zelf komen eten in Hof van Cleve. Stress! “Meer dan wanneer er een inspecteur zit”, vertrouwt de maître ons toe.

Bij een glas champagne (20 euro) buigen we ons over de menukaart. Je kunt hier nog altijd à la carte eten, of gaan voor het menu. Dan is het kiezen tussen vijf (165) en zeven gangen (195). Vegetariërs krijgen het menu ‘veld, tuin en bos’ (145/175).

Buiten, op de poort, prijken geen sterren meer, maar al van bij de amuses glinsteren de pareltjes op het bord even hard als voordien. Een gelei van langoustine met lavas en kombu zet meteen de toon: zo delicaat van smaak.

Elizio Masson verschijnt aan tafel, pas 19, en sinds begin deze maand sommelier op dit befaamde adres. Hij zorgt voor een mooie wijnpairing, geeft vlot toelichting bij elk glas, en hoewel we voor de Bob-formule kozen (60 ipv 105), schenkt hij gul bij.

De borden die chef Floris Van Der Veken naar de tafels stuurt, zijn niet extreem spectaculair maar laten het product schitteren. Bij de oester en het lam verrast de chef ons met twee bereidingen van hetzelfde product. Klassieke bereidingen gaan gepaard met verrassende combinaties. De bun met wulken en Mont d’Or wordt bijvoorbeeld afgewerkt met schaafsel van gedroogd runderhart.

Bij het hoofdgerecht mogen we zelf ons vleesmes kiezen. Voor maître Sierens hét moment voor de nodige kwinkslagen, zeker voor wie het mes met het penisbeen van walrus kiest. De gepaste grapjes, de losse sfeer, maar ook het oog voor elk detail: de service is hier drie sterren waard.

Als de kaaskar haar opwachting maakt, delen we nog een goed gevuld kaasbord, aangevuld met de meest fantastische gevlochten brioche en een frisse salade. De huisbakker had ons al van bij het begin van de lunch vergast op maar liefst zeven verschillende soorten brood, snoepen is dat!

Is er na kaas en twee desserts nog plaats? Dat moet wel, want verse madeleines en kleine smoutebollen vergezellen de koffie, gevolgd door de legendarische koekjeskar van het huis. Chef Van Der Veken maakt ondertussen zijn opwachting aan tafel, en hij kan me verklappen dat zijn voorganger net fier en tevreden van tafel is gegaan. Dat kunnen wij alleen maar beamen. Dit is verwennerij van het bovenste schap. Een middagje tafelen doe je hier nu voor minder dan de helft van vroeger. Natuurlijk hangt daar nog altijd een prijskaartje aan vast. In ruil krijg je wel een overvloedige, bijzonder verfijnde ervaring en een hartelijke ontvangst.

Info

Gesloten op zondag, maandag & dinsdagmiddag

De rekening

We betaalden 616 euro voor twee zevengangenmenu’s, een coupe champagne, water, tweemaal Bob-formule aangepaste wijnen, koffies en koekjeskar.

Onze score

Prijs/kwaliteit ****

Eten *****

Bediening *****

Atmosfeer *****

Door Marian Kin