Surfburger

Lodewijk David deed wat weinig anderen hem voordeden. Mij tijdens corona plezier doen beleven aan takeaway. Zijn foodtruckhamburger met gegrilde paprika, ui, tomaat en ijsbergsla was een hoogtepunt tijdens maanden van alleen maar droogte.

Het is dan ook met de herfstwind in de rug dat ik me naar De Panne haast, waar Lodewijk sinds begin juli een vaste stek heeft. In het voormalige café Lusthof zie je hem achter de toog à la minute burgers grillen. Los van de etenstijden is Surfburger namelijk een café met een uitgebreide rum- en biercollectie – zo kan je hier probleemloos een meter Bavik bestellen. Je zou voor minder als een piraat gaan praten.

Dat Lodewijk zijn hamburgers serieus neemt, mag blijken uit het feit dat hij samenwerkt met sterslager Hendrik Dierendonck. Hun gehakt vermengt hij volgens eigen recept met ei en kruiden tot royale schijven.

Elke burger is opgehangen aan een populaire surfspot, van Santa Cruz tot Taghazout. Ikzelf bestel een Marokkaanse lamsburger (17 euro) en mijn gezelschap een Spaanse varkensburger (15) met blauwe kaas en chorizo. Fruitvitaminen tanken we via een frisse rosé en een wit tarwebier met lychee.

In de biobun met sesamzaad van mijn gezelschap proef je amper kaas – nochtans dé reden van zijn keuze. Het vlees zelf is sappig gebakken en ook de Canarische mojo rojo (een mayo met o.a. Spaanse peper, paprika en komijn) scoort punten op originaliteit.

Het lamsvlees tussen mijn gegrilde bagnat lijkt eerder droog. Gelukkig maakt de frisheid van koriander, peterselie en munt veel goed. De eersteklas frieten (4,5) leggen me intussen het zwijgen op.

In plaats van een dessert te bestellen, verdelen we nog een veggieburger (13,5) met halloumi en aubergine. Een geslaagde maar plompe combinatie, die smeekt om fraîcheur.

Deze middag pakken we geen metershoge golven.

(Femke Vandevelde)